Sen Gidince

Sen gidince bende bırakıp gittim
Çekip gittim arkam sıra bakmadan
Hayali kaldı gezip dolaştığımız sokakların
Birde suretinin hayali kaldı yürek penceremde
Yüreğim hep karamsar
Sarardı siyah beyaz fotoğrafların
Ve senden hatıra kalan
Odamın duvarında çınlayan eyvahlarım

Tutundum hayata sen gidince
Gülüşlerim sahte
Bakışlarım bulanık
Kalmayan bir ağız tadım
Zaman zaman ezberime dahi gelmeyen adın
Acep sana olan tutkum mu tükeniyor
Yoksa
Gidişinin ardından ben mi tükeniyorum

Atila Yalçınkaya