Sen Gidiyorsun

Sen gidiyorsun, hem de ardına hiç bakmayarak,
Gecenin asil karanlığında beni yalnız bırakarak,
Yaşanabilecek güzel ne varsa ardında bırakarak.

Duymuyorsun, geride kalanın feryadını,
Sessizliklere gömülen çaresiz haykırışlarını,
Belki de hissedip kavrayamadığın acısını.

Belki de korkuyorsun, yeni başlangıçlardan.
Susmayı yeğliyorsun kötü günlerin ardından.
Ama her şey geride kaldı o zamanlardan.

Öyle ya belki de hiç tanıyamadın sen beni,
Nağmelerimin sesini, ruhumun titreyişini,
Kalbimin sensizliğe rağmen seni bekleyişini.

Herşeye rağmen seni sevdiğimi unutmayarak,
Döneceğin günleri büyük bir umutla bekleyerek,
Bu kalp hep seni, sadece seni hatırlayacak.

Ali Gürses