Sen Olmalıydın

Ufukta beklediğim güneşim,
Sen olmalıydın,
Adını duyunca çarpan yüreğim.
Başım düşer önüme, nutkum kesilirse,
Karşıma çıkan sen olmalıydın.
Kara kaderimin pembe sayfasında,
Adı yazılı bir tek sen olmalıydın.

Doğru zamanda, doğru yerde,
Karşıma çıkan sen olmalıydın
Ayın şavkı gibi yüzünü görünce;
Bin defa keşke dediğim sen olmalıydın.
Kaybettiğim zaman seni çocuk yüreğimle,
Hıçkırarak ağladığım sen olmalıydın.

Saçının teline değişmezdim yedi kıtayı,
O yaban ellerde sen hüzün içerisinde
‘’Dönmek istiyorum’’ dediğin de,
‘’Durma gel’’ diye feryat eden
Ben olmalıydım.
Bir gülüşüne değişmezdim dünyayı,
Yanımda sen olsaydın.
Bir çiçekçiye uğrayıp Isparta gülü var mı?
Diye soran, gözleri dolan,
Ben olmalıydım.
Bu şehre güller Isparta’dan gelirmiş
Hatırına sevdiğim o şehirde
Sen olmalıydın.

Uğruna zindanlarda zincirlenen,
Ben olmalıydım.
İdam sehpasında son isteğim sorulduğunda,
Tereddütsüz cevabım ‘’sen’’ olmalıydın.
Sevdiği yar Malatya’yı değmiş,
Dedikleri Sen olmalıydın.

Nice bayramlar geçer umarsızca;
Bir selamı çok gören sen olmalıydın.
Günleri iple çekip bayramını kutlayan,
Ayda güneşte seni gören,
Yıldızları ayaklarının altına seren,
Ben olmalıydım.

Bin bir itinayla beslediğim,
Gönül bahçemde ümit çiçeklerimin,
Boynunu büken sen olmalıydın.
Adını duyunca aklı başından giden,
Okyanusların ortasında çırpınan,
Yapayalnız kalan,
Ben olmalıydım.

Ve bir gün bir mezarlıktan geçerken sen,
Adımı okuduğunda bir mezar taşında
Otlar yükselmiş üzerimde,
Kuş tünemiş başımda
Islak gözlerinle bir Fatiha okuyan,
Sen olmalıydın…sen olmalıydın….

Saffet Çakır