Sen Olmayacaksın Diye Korkardım

Gecelerin ıssızlığındaki karabasanlardan,
Uçurumdan düşer gibi, döndüğümde gerçeğe,
Sen olmayacaksın diye korkardım hep,
Yüreğimde ki, yatağımı paylaştığım serseri,
Uyuyamıyordum,
Korkularımı bastırıyordum, itiş kakış, sendeki,
Ya gidersen ile yüzleşmeye,
Ya sensizlikte kaybolursam, senin gidişinde,
Ya olmazsan bir daha,
Senle olduğum anların, mutluluğunun ardındaki gölge,
Belli belirsiz, fısıldıyor kulağıma, usulca,
Ya giderse….
Terk ederse….
Her kavgada, gölgelerle ve her yalnızlıkta yüreğimle,
Seni haykırırdım sonsuzluğa, çığlık çığlığa,
Asla gitmeyecek…..
Beni terk etmeyecek….
Nefesim nefesinde , elim elinde bu hayat bitecek.
Bedenlerimiz kalırken, ruhlarımız cennete birlikte gidecek,
Sonsuz aşk,
Sonsuzlukta, senle ve yalnız senle sürecek.

Nasıl da kandırmışım yüreğimi,
Ah vefasız…
Sende gidermişsin öylece, umursamadan,
Ardında kalan yangınlara, enkazlara bakmadan,
Sende gidermişsin ki, korkularımdan korkmadan,
Senden sonra, nasıl nefes aldığımı umursamadan,
Gidermişsin…
Ve gittin…
Ama ölmedim işte, hala hayattayım,
Şimdi korkularım, en büyük kızgınlığım kendime,
Korkmuyorum,
Geceleri uyku ile dost, rüyalarım ile sevgiliyim,
Seni de görmüyorum artık oralarda bile,
Öfkeliyim sadece,
Senden bunu niye beklemedim diye,
Buyur gel ve izle,
Dostlarım ve ben birde yeni sevgilerim,
Değmez birini gömüyoruz maziye….