Sen varsın

Kahve gözlüm, aşk denilen batağa
Her bir adım atışımda sen varsın
Bir taş gibi savrulunca yatağa
Mahzun, mahzun yatışımda sen varsın

Garip kaldım senden uzak illerde
Belki adım unutuldu dillerde
Ahı kalmış bülbül gibi güllerde
Derdime, dert katışımda sen varsın

Hasret ateşiyle dökülür seller
Hazanda sararıp soluyor güller
Bir kaç satır mektup yazınca eller
Hüzünleri atışımda sen varsın

Gurbet akşamları hep çile dolu
Açmıyor goncası kokmuyor gülü
Lal olmuş bülbülün dönmüyor dili
Hazin, hazin ötüşünde sen varsın

İçimi kapladı tarfisiz sızı
Kim bilir nerdesin kalbimin gözü
Garibin gurbette güler mi yüzü?
Güneşin her batışında sen varsın

Nuh comba