Sen Yoksan Ben de Yokum

Karanlıklarda kalmış ruhuma şifaydın,
Özgürlük denince aklıma ilk senin sevdan gelirdi,
Sevdan da uçardım,süzülürdüm bir kuş misali,
O deniz gözlerinde yüzmek için nelerimi vermezdim,
Ah o deniz gözlerin..
Benliğimi benliğine feda etmemin müsebbipleri,
Feda ettim benliğimi; çünkü aynı anda olamazdık biz,
Sen varsan ben yoktum
Ben varsam sen yoktun,olmadın..

Yalnızlığa mahkum hayata alışmışım ben,
Kalabalıkların ortasında ki yapayalnız ve ıpıssız bir hayata,
O hayatı kabul etmişim,
Sen yoksan ben de yokum artık,
Varsam eğer ruhumun derinliklerinde ki senle varım,
Kalbimin en baş köşesinde ki sevdanla varım..

Kabul edemedin,
Bu büyük sevdamın ağırlığına cesaret edemedin,
Oysa ben o sevdanın altında ezildim, büzüldüm,
O sevdanın içinde öldüm,
Hatta o sevdanın içinde gömüldüm..
Bekledim;
Yorulmayı bekledim, sevmeni bekledim,
Seni bekledim, olmadı;
Yorulmadım,sevmedin,gelmedin..

Artık ıssızlığımla dostluktayım,
Kendimden bile kaçtım,
Yalnızlığın dibine vurdum,
Niye diye sorma, dedim ya;
Sen varsan ben de varım artık,
Sen yoksan ben de yokum.

Mikail Danlı