Seni Arıyorum

Yıllardır yaşamımın içinde seni arıyorum
Dünlerimde yoktun yarınları ise bilemiyorum
Acılar ve hüzün giysim olmuş çıkarıp atmıyorum
Ben umuda attığım her adımda seni arıyorum
Bir anafora yakalanmış gibi savrulup duruyorum.

Yıllardır gülmedi gözlerim, aktı hep gözyaşım
Ne gecem oldu nede gündüzüm, yanmadı hiç ışığım
Hiç yeşermedi ki özlemlerim karanlık yıldızlarım
Ben yılların içinde yaşanmış sevgimi aradım
Ne yazık buldum dediğim her an gene yalnız kaldım.

Hani yüreğinde sevgi vardı yaşanan benim için
İçinde aşk ve mutluluk olan, yarınların derdin
Pembe panjurlu bir yuvaydı içinde senin sevgin
Ne o yuvanın şekli kaldı ne de ellerimde ellerin
Koskoca evrende kaldım tek başına, kaybolunca.

Bilmiyorum belki de sen görülmemiş bir rüyaydın
Yâda hayalimde yarattığım bir yalancı sevdaydın
Her ne olursa olsun aşkım sen yüreğime kazınmıştın
Öylesine bütünlemiştim kendimle yalan olamazdın
Ve biliyorum ki bir gün adımın yanında olacak adın.

Canan Onuş