Seni Özleyebilmek

Seni özlüyorum sevgili.
Şimdi bana el kadar yabacı,
Hiç tanımadığım diyarlardaki insanlar kadar uzak olsan da
özlüyorum.
Dündeki seni, dündeki seni seven halimi özlüyorum.
Derin denizlerde sarıldığım o deli sevdamla sığ sularda boğuldu kalbim.
Artık ne sen olacaksın hayatımda ne başka bir sevgili.
Seninle beraber tükendi sevmelerim.

Ben sen varken bilirdim sevmeyi.
Ve yine senle öğrendim artık sevmemem gerektiğini.
Ve hayat her türlü devam edebiliyormuş öğrendim.
Bir yanın eksik, için yanık olsa da,
Gülen yüzüne görünmez yaşlar süzülse de hayat devam ediyor.
Güzel günlerin geleceğine inanmaya çalışan kalbimi
geçmişe duyduğum özlem yakıp kavursa da,
Artık acım nasırlaşıp teselli diye sarıldığım eski günlerimi
özlemeye geçit vermese de hayat devam ediyor.
Başka amaçlar ediniyor insan.
Başka mekanlarda geçiyor vakitler.
Yeni insanlara, eski dostlardan tecrübe edilmiş temkinli selamlar veriyorum.
Zaman geçsin, yürek kansın diye, bir ümit parçası ve sevmeye dair bir ihtimal saklıyorum içimde,
bildiğim gerçeklerden sakınarak.
Artık kucaklaşmalar eksik, vedalar beklentisiz, kalbim yersiz yurtsuz yaşamayı öğreniyorum.
Sahip olduğum hayatı biraz daha yaşanır yapan tek şey her şeye rağmen sana duyduğum özlem.
Ağlamayı unutan gözlerime bir damla olup yerleşebilen tek şey sensin.
Aldığım her nefes seni özleyebilmek için…

Oya Erişmiş