Seni Sevmemeyi Sevmiyorum

Şimdi tuttum nefesimi,
Seni içime çektiğimde,
Yalnızlık beni terk edecek yar.
Kelimeleri yan yana bir getirebilsem
Sana bir çift söyleyeceğim var.
Yorgunum geçen yılların ardından
Sensizlik sessizliğim oldu
Kork ilk fırsatta kopacak fırtınamdan.
Ve içim sana nefretle dolu.
Çok alacağım var hem senden hem zamandan.

Hasretin bende hazır kıta,
Bir kederdir bekler nizamiyesinde kalbimin.
Acıların içtimasından eksik yok yine.
Sana bağırmak geliyor içimden.
Ama öyle muhtacım ki sevgine,
Varlığın olmuyor,yokluğun terk etmiyor.
Üç-beş nöbetlerindeyim her gece,
Uykuları birbirine eklemekle sabah olmuyor.

Şimdi beni karanlık sokaklarda ara,
Belki bir köşede yalnız bulursun.
Susup da kulak ver bizim şarkımıza,
Şarkımızı susturursan sonum olursun.

Senin gözlerini çizdim gözlerime.
Yokluğunda aynalardan bana bakıyorsun.
Küskünlüğümü yazdım geceye.
Of sen benim müebbetim oluyorsun.
Olsun; canın sağ olsun.
Uğrunda yerim darağacıysa,
Altımdaki sehpaya ayakların vursun.

Bir yalan gibi geçti ömrümüz.
Sözlükler bile acımızı tarif edemedi.
Gençliğimiz hasretin elinde kaldı.
Yar nedendir sesi kısıldı aşkın.
Sustu şimdi.
Suskunluğum bitsin diye bekliyorum.
Kavgamı bitirdim kendimle.
Artık sana kızmıyorum.
Anladım ki ben
Seni sevmemeyi sevmiyorum.

(Kiğı,Aralık’07)

Mehmed Aksu