Seni Yüreğime Sordum

Seni bu gün yüreğime sordum
Beni benden alan gülüşlerini hatırladıkça
Kapımı çalacak o mah yüzlüyü hatırladıkça
Gözlerim kapıya takılı kalmış be güzelim
Onca geçen zaman içinde seni yüreğime sordum
Her an aldığım nefes, nefes değil be güzelim
Geç olmadan gel seni bir görem bir tanem,
Bu gözler sensiz olan zamanım içinde açık gitmeden,
Yüreğimde ki vurgunu dindir bir tanem….

Yüreğim hazal olmuş dönmüş bir gazele
Sararmış benzim takatsiz nazar değmişçesine
Dileri tatlı olanı yari bekleyen gözlerim penceremde
Sensiz geçen ömrümden ömür alan edalı yürüyüşüne
Serimi serden alan o içten gülüşüne
Sevip de alamadım diyen dilimde dolaşan türkülerine
Nemlenmiş kirpiklerime
Vallahi silemedim güzelim seni bu sinemden
Bu ne işmiş böylesine ey yaradan
Yanımda onca gül varken
O ince dantel gibi dokunuşu silemedim yüreğimden
Nefes aldığım her günde özlem taşır yürek
Nasıl çekersen çek
Diyen nazlı ince dokunuşu hep yüreğimde taşırım.
Kemal TAŞTEMUR
Sungurlu – 30/11/2011

Kemal Taştemur