Senin haberin yoktu

Senin haberin yoktu
Sen…
Bir meşaleydin, bir ışıktın tanıştığımızda.
İçime akardı baktın mı ışığın.
Aydınlanırdı ruhum.
Seni yeni tanıdığım zamanlarda.
İçimdeki umut dağlarım düz olurdu,
Sevda filizlenir dururdu,
Nev bahar gelmiş yüreğimde,
Aşk olurdu.
&&
Oysa sen,
Gül koklayacağın bir ilkbahar sonunda,
Sessizce, terk edip gittin.
Hüsrana uğrattın gidişinle beni,
Öksüz ve sensiz koydun,
hayal kuran yüreğimi gözlerimi.
Sana sevdalı yüreğimi.
Sana dair her gün büyüyen ümit beslerken.
sevmek istemedin beni.
&&
Sıradan bir vedaydı gidişin.
Sadece toka yaptın, Allah ısmarladık derken.
Oysa o anda kopmuştu yüreğimden,
Dilim, dilim parçalar.
Kaybettim de sana dair ümitlerimi.
&&
Gittin, gittin de söylemedin,
Nereye gideceğini bile.
Kalakaldım şaşkın bakışlar içinde.
Ümitlerim suya düşerken.
Belki de sen
hissettiklerimden, habersizdin.
Oysa ben ağlıyordum, içimden,
Süzülmese ‘de göz yaşlarım yüzlerime,
Hissediyordum süzüleceğini.
Ve zor gizledim zor tuttum
ağlamamak için kendimi de,
Senin haberin yoktu.

A.Yüksel Şanlı er