””Senin Yokluğun””’

Yine hasret düştü gönül dağıma
Tak etti canıma senin yokluğun
Özlem; çöreklendi gönül ağıma
Tak etti canıma senin yokluğun

Bu nasıl hasretmiş bitmek bilmiyor
Düşe yuva kurdu gitmek bilmiyor
Düşte bile veda etmek bilmiyor
Tak etti canıma senin yokluğun

Nasibim hasretmiş ne edeyim ah
Gayri deli gönlüm bulmuyor felah
Çekilmiyor sensiz bu ömür billah
Tak etti canıma senin yokluğun

Kısmette yoğumuş vuslata ermek
Gülşenine girip gülünü dermek
Kirpiğin ucuna güneşi sermek
Tak etti canıma senin yokluğun

Dursun Elmas