Senli Sensizlik

Dumanları coştu aşkın küllerinin,
sevgiler kaldı öksüz, ben ise harabe.
içime çekiyorum
son gülüşünün tadını.
Çıkmaz bir yoldayım
elimde son sigaram.
gittiğim yerlerde çaresizlik ve gözyaşı.
Aldatılmış duygusunun tavan yaptığı
karanlık gecelere sitem ediyorum.
Gittiğin şehirlere hakaret ediyorum.
varlığın yetiyordu,
belki sesin,
kokun,
hayalini öpüşlerim..
Sonunda dokunamamak,
sarılamamak olsa bile…
yetiyordu varlığının sindiği
hayallerimin bana verdiği huzur.

Ercan Ece