Sensiz

Sensiz
Bir tıkırtı bile yeter yüreğimi titretmeye
Seni arar gözlerim
Her kapı aralığında,
Avuntu cümleler yetmez
Yüreğimi susturmaya

Kurşuni bir hüzün öper yüreğimi yokluğunda
Beyazdan karaya döner
Sensiz kurulan düşler.
Ve, bir martı çığlığında, sonsuzluğa uğurlanır
Yaşanamayan hayaller

Yüreğim hala,
O veda cümlesine titrer
Gidişin düşer zamansız geceme
Deli bir hasret esir alır yüreğimi
Ne yöne baksam,
Yokluğun çarpar yüreğimin kıyılarına

Ve hüzün,
Yanı başımdadır yokluğunda
Elleri avuçlarımda …

—Elif EYLÜL