Sensiz sabahlar

Sensiz uyanmak, güne merhaba demek içimden gelmiyor,
Ne güneş gözlerimi, nede çiğ düşmüş gül beni cezp etmiyor.

Sensiz bir hayat, karanlık kuyu demek sen olmadan içinden çıkılmıyor,
Ne ikinci bir bahar, nede hiç bir vuslat beni avutamıyor.

Sensiz bir dünyada, ömrüme kar değil hep günlerim hazan oluyor,
Ne penceremdeki manzara, nede bülbüller yaslı gönlümü eğlendiremiyor.

Sensiz mevsimlerin miadı dolmuyor gönül yaramın sızısı dinmiyor
Ne fırtınalar nede yağan yağmurlar sevgini yüreğimde söküp atamıyor

Sensiz yaşamaktansa, divane olup bu şehirde gide simgeliyor,
Ne deli demeleri, nede serseri demeleri beni hiç ilgilendirmiyor.

Atilla Adsay