Sessizliğin Şiiri

şimdi sen
sana şiir yazmamı bekliyorsun
hiç utandan
kelimeler kalemden düşsün istiyorsun
kalbime bıraksan
durmaz yazar
ama utanıyor kelimeler
bir vefasız için düşerken
sana bir kelime ayrıldı tüm sözlüklerden
elveda
ağaçtan düşen yaprağım
sana rüzgarlarımı gönderiyorum
bir eylül akşamı
herkes unutur belki o günü
bakma sen
ben yine de unutmayacağım
takvimden koparılan yaprağım
ömür kitabının arasında saklı kalacaksın
sus diyor kelimeler
susuyorum
sessizliğin şiiridir
bundan sonrası…

01.09.12

İsa Yılmaz