Sevda Güllerim

Gönlüm sesini dinler aheste
Nedir bilmem içimdeki bu deli rüzgarlar eser nereye
Ölümsüz sevdamdır o…bilmez ki kendini kim bu diye
Dillendiremem…yaşarım onu…büyütürüm sevgimi bile bile

Belki kaderimdir bunlar çizgisindeki alın yazısını yaşar
Bir su gibidir çağlar.. bu can onun sevgisiyle dolar taşar
Mutluluk rüzgarlarıdır aslında bunlar ona doğru akar coşar
Sevdasıyla can bulur bu yürek, her geçen anında ona doğru koşar

Sesinde kaybolur, nidalarında kendimi bulurum
O anda ben seninle sanki gökyüzünde parlayan bir nurum
Aydınlatırım her yanı her anımda ben seninle doluyorum
Melekler bile şahit bak, ben kor ateşlerinde kavruluyorum

Bakışındaki anlamdır gördüm orada kendimi
Onlardır bana doğru ışıldayan sevgimin ince anlam ifadeleri
Ah be gönlüm…neyledin…neyledin böyle kendini
Bak kayboldum yine derinliklerde koştum sana tutamadım sevgimi

Gönlümün gülü açtı bak onu yaşatır mısın
Sular mısın onu gönül bahçemde ona canım gibi bakar mısın
İster miydin yediveren güller gibi her zaman tek ama, tek senin için açsın
Her kokladığımızda bir olurmuyuz ki sevgimiz bu deryalara sığmasın

Çınlatır mıyız bu arşa gelen baharın müjdeli seslerini
Taşır mıydın beni bir ömür sendeki ben gibi
Her damlada dolarsın taştın yürekten sığmazsın ki
Yazdım seni boş sayfalara ebedi bir şiirim gibi

Olur muydun bana yoldaş…gönlüme sırdaş…bu cana sevgili
Olur muydun gönlümde açan çiçeklerimin sonsuz bekçisi
Olur muyduk sonsuza kadar yaşayacak bir ölümsüz sevdanın öyküsü gibi
Alır mıydın beni..taşır mıydın orada..tam şuramda yaşattığım yüce sevgim gibi

Bakar mıydık sen gibi gökyüzünde parlayan yıldızımıza
Her gecemi aydınlatır mıydın, doğar mıydın bana tekrar nurlu ışığınla
Tutar mıydık avuçlarımızda sımsıkı bu iki yüreği daima
Gel de gör bak ey sevgili, bu bende açan sevdamın gülleri..bunlar sanaaa…

Efe Aktürk