Sevda Yanığı Gönüller

Sevda Yanığı Gönüller

Sevda yanığı gönüller,
Gün gelir küllerim seni bana mahkum eder.
Radyoda dinlediğin hüzünlü bir şarkı olurum,
Boynu bükük bir gonca gül dalında,
Suya hasret çorak bir toprak,
An gelir sevginle beslenecek.

Sevda yanığı gönüller ,
Gerçekler acıtır elbet.
Yaslı bir ağıt dilinde,
Gözlerin nemlenir gençliğinden kalma özlemle.

Gece gündüze,
Ay güneşe,
Sen yitirdiğin aşka gebe,
Can çekişmekte.

Susmuş yaralı ruhun,
Acıyla kavrulmuş asi bakışın,
Dalar dalar gidersin,
Ak gerdanlı, güzel buseli kıza yanarsın.

Sevda yanığı gönüller,
Gün gelir,
Küllerim seni bana,
Seni bana mahkum eder.