SEVDALAR AH BANA NEYLEDİNİZ

sevdalar ah bana neylediniz

beni özge canım dan ettiniz

bir tutam barut oldu yüreğim

patladı patlayacak

ayılır yüreğim belki

yitik sevdalar yeşerince

ah bana neyledi bu ayyaş kaldırımlar

kavuştum eski yaralarımla

kaldırımlarda boğuldum

büyüyünce özlemler

zamansızdı belki acımasızdı kaldırımlar

anlamsızdı kent, aymazsız, aynasız

ah be neyledin bana bu kent

yitik eyledin en güzel lutfunu bana

okyanuslar ötesine attın

kavuşabilmek için

nehirler oluyorum içimden

okyanusa dökülüyorum

denizler çiçek açar belki

eflatun kaldırımlardan geçiyorum

yolara yoldaş oluyorum

geçmiyor içimdeki yokluğunun sesi

dolaştığımız yerlere uğruyorum,

yüzümü sürüyorum bastığın her yere

yürüdüğümüz sokaklarda geziyorum,

içtiğimiz meyhanede içiyorum kimene,

balık içiyor rakı pişiriyorum

her akşam tazeleniyorum

ama her akşam

hayattayım  o vakit

temmuz oluyor bütün mevsimeler,

adı konmamış cocuklar büyütüyorum sana,

adı konmamış yokluklar çekiyorum sensiz

Ve bazen sevdadır diyorum,

hayat

sevdanı çok uzaktayken bile,

yüreğinde taşımaktır,

yaşamak

çok şükür yaşıyoruz…

Resul Düz