Sevdalı

Dikilmiş göz kapaklarımın üstünde
Saçlarımla içiçe saçları,
Ellerimle aynı biçimde
Rengi gözlerimin renginde,
Gölgemin derininde kaybolmuş
Bir taş gibi göğe atılmış.

Her zaman açıktır gözleri
Bırakmaz ki uyuyayım,
Düşleri ışıklarla dolu
Güneşi de buharlaştırır,
Güldürür beni, ağlatır, güldürür
Konuşurum, tek söz bile etmeden.

Şiir: PAUL ELUARD – Capitale de la douleur
Çeviri: Can ÇINAR