Sevdam

Bir kara duman içime çektiğim nefes
Bir karabulut güneşimi kesen
Bir kara sevda ruhumu yakan
Derinden sancısı
Bu gece sarmış beni yarin acısı

Sevdam, kara sevdam
Ruhum yalnız kaldı bu soğuk odada
Nefesinin sıcaklığını alamıyorum
Gözlerimden akan yaş değil kan damlaları
Ellerim ellerini arıyor bu gece
Yüreğimin üzerine koyup avuçlarını
Kanayan yaramı dindirsin diye

Sevdam, kara sevdam
Gitme uzaklara, yalnız bırakma beni
Günesimi, nefesimi kesme
Mutluluğun kollarında kanat çırparken seninle
Karanlığa terk etme beni
Ben sen olmuşken sensiz bırakma beni.

Sevdam, kara sevdam
Çekerim cehennem azabını ama sensizliğe gücüm yetmez
Bir sen varsın bende, bir senin sevgin var yüreğimde
Bir sen varsın sevgisine inandığım
Bir aşkımız var uğruna herşeyi adadığım
Bir bizim sevdamız değer herşeye

Sevdam, kara sevdam
Sen yoksan eğer içinde yaşadığım dünyada
Ölmeye bile değer seni bulma ihtimali

Sami Yalçınkaya