SEVDANLA BİTİRDİN ’MECNUN’NU LEYLÂ.2.!!

Düşürdün sevdana halimi sorman
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ
Ne yapar diyerek kafanı yorman
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ

Çile tezgâhında sökülür bezim
Kaybolur dünyada kalmaz’ki izim
Takatsiz kalmışım yürümez dizim
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ

Ben’ki Mecnun sensiz şimdi hazan/ım
Bu sevdaya her’gün şiir yazan/ım
Gündüz yaptığını gece bozan/ım
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ

Volkan var içerden yanar yüreğim
Sen/sin bu dünya’da benim gereğim
Sen idin hayalim sen/din ereğim
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ

Arıyorum seni nerdesin nerde ?
Aklımı yitirdim kalmadı serde.
Bozuldu tutmuyor sazım da perde
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ

Seher vakti esen serin yellere
Derdimi dökerim dertli tellere
Atayım kendimi azgın sellere
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ