Sevdiğim Kadınlar

Sevdiğim Kadınlar
Mutluluk saçardılar bir zamanlar,
Her biri çiçek kokan elleriyle,
Bana sarıldılar,
Sardılar kundakta bir bebek gibi,
Büyüttüler elleriyle sevgimizi,
Yürüdüler yanımda saatler boyu,
Bin mutluluk taşıdılar o günlere,
Güvenmek ve mutluluk,
Kardeşidir sevginin,
Hepsi pamuk gibi bembeyazdılar,
Gündüz kadar aydınlık,
Ellerimi elleriyle sardılar,
Omzuma yaslanıp ısındılar,
Gün aşırı bir umutla,
Sevgilerini verdiler bana,
Kısa bir anlıkta olsa,
Her biri bir başkaydılar,
Artık onlarda yoklar,
Bizim şarkımız mı olmadı?
Yoksa saklamadık mı hediyelerimizi?
En arka koltukta az mı seviştik sinemada?
Şimdi ne telefonları var ne resimleri,
Artık onlarda gittiler,
Onlarda kayboldular,
Ne kadarda güzeldiler bir zamanlar,
Sevdiğim kadınlar…

Fatih Mert Bakkaloğlu