Sevgi, Sevgi Yine Sevgi

Sevgi, Sevgi Yine Sevgi

Biri ona, hakâretle laf atsa
Hiç kimseden, öç almayan sevgidir.
Gülü gonca o öyle bir bahçe ki
Zaman geçse, hiç solmayan sevgidir.

O; iyilik, doğuran bir anadır
Yazılanlar ya sanadır, banadır
O dâima, güzellikten yanadır
Çirkinliği, hiç bilmeyen sevgidir.

Değerleri, haset aldı, kin aldı
Sevmek/saymak düne kadar doğaldı
Nefret hissi günden güne çoğaldı
Hep ağlayıp, hiç gülmeyen sevgidir.

Arka çıkıp, kabalığı örtmeyen
O cevher ki hiç bir âlet tartmayan
Gerçek sevgi; iyilikle artmayan,
Kötülükle, azalmayan sevgidir.

Bizlere rehberdir o Habîbullah
Öyle halk eylemiş, O yüce Allah
Mahlûkâtın özü; muhabbetullah
Her şey ölür, hiç ölmeyen sevgidir…
Hanifi KARA