Sevgili

Senden başkası girmez şu gönül otağıma
Evvelimdeki yazgım, ahirim sen ol yeter;
Kara iplik gelse de vuslat ören tığıma
Çekeyim hasretini kahırım sen ol yeter.

Kaynat aşk ocağında tam deminde süz beni
Doldur şu yüreğimi başkasına büz beni
Bakışınla düğümle, bakışımla çöz beni
Kimseler becermesin, mahirim sen ol yeter.

Gönül sığınağını sevgiyle döşeyelim
Sevdayı ilelebed onurla taşıyalım
İki ayrı bedende tek yürek yaşayalım
Batının ben olayım, zahirim sen ol yeter.

Bir tebessümün yeter âhımı dindirmeye
Duraklayan dünyamı yeniden döndürmeye
Fırat kâfi gelmesin nârımı söndürmeye
Sende serinleyeyim nehirim sen ol yeter.

Gözüm seninle güldü, senle tütsün ocağım
Sensiz mahşere kadar boş kalsın bu kucağım
Kafamı dinlediğim sessiz sakin bucağım
İçinde kaybolduğum şehirim sen ol yeter.

Gözlerine dalınca su serpilir közüme
Senin gibi bakan göz haram olsun gözüme
Çocuklara karışıp bakmasan da yüzüme
Ertelesen de beni tehirim sen ol yeter.

Gençlikte dayanağım, yaşlanınca çomağım
Senden başka sevgili yer etmesin dimağım
Başka bir mutluluğu tatmasın aşk damağım
Dünyadaki lezzetim, zehirim sen ol yeter.

Mustafa Sade