Sevgilim!

Bir sonbahar yaprağına düşer bazen aşk
Savrulur deli dolu
O sokak senin bu sokak benim
Bir dal arar durur
Dudaklarında sahipsiz bir şarkı
Sevgilim!

Bazen bir çiçeğin yaprağında fal olur
Seviyor sevmiyor
Bülbülün kanat sesine hasret
Gözler ufuklara perçinli
Sahipsiz! Der şu ellerim
Görünmez bir gölgeye seslenir
Sevgilim!

Hayali bir evin direği olur
Bahçeyle çevrilir dört bir yan
Pembe engüzel renktir artık
Övünür bu benim pencerelerim
Her odada aynı gölge dolaşır
Yürek haykırır
Sevgilim!

Turgut Uzdu