Sevgiliye Veda…

Hatırlar mısın kokladığımız bir çiçeğimiz vardı
İsmini ‘’aşk’’ koyduğumuz, daha goncaydı
Kopardılar onu bu gece, ayırdılar benden dalımı
Mor menekşeye ‘’sevgi’’ demiştim, oda soldu
En sevdiğim seni özlemekti, en sevdiğim kendimi özletmekti
Tutmaktı ellerinden, parmaklarımızı kenetlemekti

Mutluluk benden çok uzaktaymış anladım
Elbette bir gün unutmak zorunda kalacağım
Tanrıya son kez yalvaracağım
İçimi ısıtan yemyeşil gözlerin gelecek aklıma
Neden diyecek, çaresizliğimin büyüklüğüne ağlayacağım

Çekip gittiğimde soluk kadar yakın sevgimi
Arkandan gözyaşı döken beni düşüneceksin belki! ! !
Ve sen her yağmurda bulutların arkasında beni anımsayacaksın
Deniz dibiden bir avuç sevgi çıkartmakmış yaptığım
Ayrılığı buralardan çok uzaklarda yalnızlıkla paylaşacağım
Resimlerine bakarak özleyecek, beklide yıldızlarda seni sana yazacağım.