Sevginin…..

SEVGİNİN ONARAMAYACAĞI YARA YOKMUŞ….

Bugün ders çıkışı yağmur vardı, bana gelişin gibi sağanak sağanak….burda olmalıydın elele sırılsıklam gezmeliydik ilk tanıştığımız gün gibi…
Sana her sabah yeniden aşık oluyorum her sabah sana uyanıyorum ve yeniden tanışmanın heyecanıyla bekleyen bir aşık gibi seni bekliyorum..
Sana her sarılışımda kokunu ilk kez duyar gibiydim..bende hep yeniydin hiç eskimeyeceksin..eksilmeyecksin…
Her gün artarak büyüyecek aşk demiştim… yüreğimi koydum ben ve canımı sözüme katık ettim, bir daha başkasının ellerini tutamam tutamazsın…

Her günü son gün gibi özlemle arzuyla dolu dolu yaşadık senle..ve her bakış her seni seviyorum ilk tadındaydı…hem ilkleri hem de sonları yaşama sevincimsin…senden vazgeçmek, kendimden vazgeçmek kadar zor… yokuluğunu düşünmek; ölümün diğer adı…

Yol çizgilerine kazıdığım gülüşüne şiirler yazıyorum..sıcaklığına koşmacalar yapıyorum engin düşlerimde….ama yetmiyor yetmiyor ben seni hep yanımda canımın içinde istiyorum…

Her anıma yağan hayal yağmurum;
Hayalin tüm gerçeklerden daha sıcak, sevgin hayal kadar güzel, gerçek ötesi umut tadında..

Sevgimle onaracağım dünü yarını,gözlerindeki hüznü kaygıyı…
Sevginin onaramayacağı yara yoktur demiştik başlarken…
Şimdi son çektiğin resimlerine bakınca haklı olduğumu anladım..gözlerin,ellerin,saçl​ arın,yüzün,her şeyin gülümsüyor…gülüşünden şiirler yaratmak artık çok kolay…

İbrahim EROĞLU