Sevmek yanmakmış

İnsan susmak ister bazen senelerce,
Bazen gözlerini kapatır, uyuyamaz gecelerce,
Kimi zaman hüzünlü bir şarkı dinlediğinde,
Hıçkırarak ağlamak ister, hemde nedensizce,

Karnı acıkır ama dokunmaz hiç yemeğe,
Kendi oradadır ama aklı hep başka yerde,
Yaşamayı çok sever ama razı gibidir ölmeye,
Yada muhtaç kalır, bir parça tebessüme,

Bazen uzaklara dalar yaş dolu gözlerle,
Kendini yalnız hisseder, kalbi doluyken bile,
Haykırmak ister yüreğinden ama sessizce,
Ve ağzından bir isim dökülür hece ile,

Biliyorumki bu duygular bir sevgiye bir sevgiliye,
Bu duyguları bu sevgileri ben taşıyorum yüreğimde,
Anlıyorumki insan bin kere yanıyormuş,
Yalnız bir kere sevince,
Ve yalnız seni sevince,
Birtanem…