Şiire Mektuplar IV- Adam Tadında Aşık Olmak

Yürüyorum kaldırımların,
Canı çıkası, dar yükseltilerinde,
Yürüyorum,
Amaçsızlığa doğru kayıyor,
Ayaklarım,

Zafer çığlıklarının sarhoşluğunda,
Son isyanlardan yorgun sevdam,
İhbar edilen, firari duygularım,
Ara sokaklarda ele veriyor kendini,
Ele veriyor, en kırılgan düşlerimi,
Canım acıyor,
Yine mi?
Sorusu kulaklarımda çınlarken,
Yüzsüz kadın portreleri satın alıyorum,
Sokak şairlerinden,
Aşık olmamak için, evimin duvarlarına asarken,
Canım acıyor,
Korkuyorum,
Bu sefer cesurca korkuyorum.
Her terk edilişte daha da ölüyorum,

Bir kez olsun,
Kayan yıldız altında dilek tutmak,
Çok mu, yıkılasıca kader,
Adam tadında aşık olmak
Hoyratça sevsin ama terk etmesin,
Ruhumu isterken, çocuk ellerimden,
Bedenimi günahlara atıp da, yazık etmesin,
Masumiyet kirlenmesin,
Melekler, zübeydesinden gitmeden,
Ten gibi yaşlanalım, ölüm olmadan bitmesin.

Çok mu istiyoruz?
Bulunmaz mı böylesi?
Serkeş ruhlu, asil kandan,
Hem sevecek, hem koruyacak bir yandan,
Dilek ağacındaki binlerce bez parçadan,
İsimleri dökülüyor,
Yakışıklı, paralı, dürüst, bekar….
İstemem hiç birini,
Kalbindeki ışık, aydınlatsın gecelerimi,
Sarsın ilahi maneviyat,
Ruh gibi sevsin, ilk görüşten ebediyete
Çok galiba.
Çoklukta, bulunmuyor işte,
Dualarımdasın,
Aşkın yol ayrımındaki yokluğunda,
Gözlerimin feri, geleceğinin umudunda,
Çok bekletme,
Çokluğunda sevilmek,
Adam tadında aşık olmak umurumda.