Şimdi Her Yer Karanlık

Birini şuursuzca sevip
Ondan vazgeçmeye çalışmak
Ne kadar zor bir şey…
Elinde kürek;
Kazdıkça kazıyorsun toprağı da,
Bir türlü aşkını gömüp
Üstünü kapatamıyorsun…
Geçti diye avutuyorsun kendini.
İçindeki acı sanki normalmiş gibi,
Sanki her an olurmuş gibi
Boş vermeye çalışıyorsun…
Ama bir yerden patlak veriyor…
Hüzün hiç geçmiyor…
Mantığın devreye bir türlü girmiyor…
Yürüyorsun,yazıyorsun,içiyorsun,
Uyuyorsun,uyanıyorsun hep aynı…
Hele bir de utanıp ağlayamıyorsan,
İsteyip de arayamıyorsan,
An gelip kendi nefesinle boğuluyorsan
Aşk tabancayı çekip
Çoktan vurmuştur seni…

Artık o toprağın üstünü örtüp,
Kırk gün siyahlara bürünüp,
Yaran defalarca kanayıp durunca
Bir gün yeniden güneşe bakacaksın demektir!

Nuray Sarac Koparal