Sol Yanım….

Elini yüreğime koyduğunda anladım
Hiçbir şeyin bir daha eskisi gibi olamayacağını
Zaman, sana geç kaldığımı yüzüme haykırdığında durmuştu zaten
Kurmayı unutmuştuk saati ve akrep tam yalnızlığımın üzerinde duruyordu
Yelkovan sensizliği gösteriyordu…. Demek ki zamansız girmiştin rüyalarıma!
Yada ben mi gözlerim açıkken uyumaktaydım bilmiyorum
Benimde sevgiye susamış gönlümün bir finali olmalı diyordum
Her takatsiz kaldığımda, soluklanıp nefes alabileceğim bir durak olmalıydı nefesin
Bir sokak tavanından yırtılmışçasına çağlayan duyguların altında ıslanmalıydı yüreğim
Beş para etmez insanların arasında paha biçilemez olmalıydın
Ben kaçtıkça yapışmalıydı üzerime sevdan
Demir atılacak kadar onurlu saymalıydın yüreğimi
Ama senin suçun yok biliyorum
Hayat işte!
Bekliyordum, alacağım vardı her şeyi bıraktığım zamandan
Acılar hayallerimi sıyırarak yüreğime düştüğünde anladım kimsesizliğimi
Nöbetçi çareler aramaktayım isyanlarıma
Acılarımı yama yapıp mısralarıma, satıyorum şimdi fütursuzca yarınlarımı
Aşk zannediyorum satırlarda yaşamayı
Kaç yara bandı kapatır ki bedeli çoktan ödenmiş acıları
Korkmalı mıydım?
Sevmeli miydim?
Yaşamalı mıydım?
Hangi sorunun cevabına denk gelir di ki hayat.
Hadi ağla yüreğim, yine vakitsiz ringe atılıyor havlu
Yine ıslanıyorum yağmursuz
Yine çırılçıplak bir düşün ortasında uyanıyorum mutsuzluğa
Doğruyu arayıp yanlış denklemde boğulma çabasında duygularım
Kim çıkartacak bana yakışmayan tuvalden renklerimi
Kim yeniden boyayacak gözlerimi
Kim ısıtacak yüreğimi
Yoksa aracın kaloriferlerine mi yapışmalı ellerim!
Senin suçun yok biliyorum
Ödenmemiş fatura gibi her seferinde kesilen benim gülüşlerim
Bu benim yanılgılarım
Her çizdiğim resim de biraz mühür lekesi, biraz kelepçe
Dokunulmazlığa sarıyordu seni kader
Bense adına hayat dediğim geçmişimi topluyordum günlüklerden
Belki de adına yazılmış şiirlerden
Haydi çek artık yüreğimden ellerini
Hiç bir şey eskisi gibi olmayacak hayatta
Her gece bana değen hüzün sen değildin,
Bu kez zaman, vaktinden önce gelmişti
Ondandır hala hissizlik geçiyor üzerimden
Saat, gitmeye kurulmalı bu kez
Bu kez nedensiz olmamalı hiçbir şey

Ve “hoş” kal dememeliyim sevgili;
………..biliyorum kimse hoş kalmıyor ayrılırken

Öylece git sessizce

Söylenmemiş ve yaşanmamış hayallerle

Sevildiğini bilmeden

Giderken bulduklarını yerli yerinde bırak

Sol yanımın çığlıklarını topla sessizce

Hiç gelmemiş gibi öylece git

………ve sakın kimseler duymasın………kimsesiz kaldığımı!

Gülay Morgül