Son Gidişin

Yalnız benim zannetme yokluğunla kahrolan
Hüzün bestesi oldu dillerde son gidişin
Sen beni bırakıp da sokağa çıktığın an
Silinmez bir iz oldu yollarda son gidişin

Ne gülen yüzün kaldı ne de masamda resmin
Hafızamda bir kaç şey bir de üç hece ismin
Zaman neler gösterir belki geri gelirsin
Dolmaz bir boşluk oldu kollarda son gidişin

Artık ne desem de boş ne anlatsam nafile
Haklı söz söyleyenler boşa düşmedik dile
Sessizce çıktın gittin geri bakmadın bile
Yaprak dökümü oldu dallarda son gidişin

Fazla zaman olmadı bugün ya da en geç dün
Yarattığın Mecnun’u anlat anlat da övün
Sana son bir kaç cümle duyarsın belki bir gün
Utanç kaynağı oldu fallarda son gidişin

Bozoklu Gözübüyük