Son Veda

Son Veda
Ey sevgili,
Nice talibin vardı
Makam sahibi ve zengin,
İttin hepsini tersiyle elinin,
Bu gariban oldu tek tercihin.
Bak diplomanda hem ekonomist yazıyor,
Hem alim?
Madem hayat okulunu,
Üstün derece ile bitirdin,
Hatası ne ise affetmeliydin bu cahilin.
Bırakıp gitmek,
Yüz üstü bırakıp gitmek yakışmadı sana,
Yakışmadı be helalim.

Haklısın,
Seni hak edecek kadar
Ne akıllıydım,
Ne beyefendi…
Hatta kabaydı dilim,
Ağırdı elim.
Nitekim,
Olur olmaz şeylerden yedim başının etini.
Biliyorum çok çektin,
Ama ne mazeretini duyan oldu,
Ne şikâyetini;
Yani o kadar da çetindin.
En güzel günler akıp giderken bilemedim kıymetini…

Bulup buluşturdun,
Doyurdun bu tembeli.
Tutumluydun,
Çalışkandın, akıllıydın,
Bu müsrifi varsıl edecek kadar emek verdin
Değer kattın hayata.
Ve asıl mühimi,
Bunca sene
Başımı dik tuttun,
Ve aktı anlım sayende.
Ey göğsümü gere gere
Namusum, şerefim dediğim;
Güle güle nasıl derim,
Ya beraber çıkalım yola,
Ya sen de kal yanımda.
Terk etme beni, ne olur helalim,

İnan anlayamıyorum,
Evlatlarında iken hâlâ yarısı aklının,
Ve hâlâ kalbinde yalnız “cahilin” varken,
Ve sensiz bir hiçim,
Ne olur gitme biriciğim, diye o sana yalvarırken,
Anlayamıyorum inan,
Bu ayrılış, bu zamansız elveda niçin?

Ey sevgili,
Hayatı burnundan getirdiğim o ilk evlilik yıllarının intikamını mı alıyorsun,
Unutmadın mı?
Evlensem de yeni yetme, deli dolu bir fişektim hani.
Sazım sözüm,
Rakım, kadehim,
Nazım vardı.
Sövüp sayan, hak vermez bir özüm vardı.
Ve uzun süre inat etmiştim,
Sorumluluklarımı taşımamaya.
Ama sen,
Deli de olsa,
Kocam,deyip itaat etmiştin;
Ve beni de affetmiştin hani!
Yalan mıydı,
O zaman neden bir değil üç evlat koydun kucağıma?
Ve sonunda topumuzu birden adam etmedin mi?
Gidip de,
Şimdi incir mi dikeceksin ocağıma?
Güle güle nasıl derim,
Pek çok üstümde hakkın,
Bilmem nasıl öderim.
Ey sevgili,
Diyemem git, güle güle ben sana.
Sana ben güle güle git, diyemem.

Çok şükür,
Acısıyla tatlısıyla birlikte yaşandı bu ömür,
İyi ki alın yazımdın,
İyi ki arım balım sendin.
Bir daha gelsem bu dünyaya,
Sana koşarım.
O kadar güzeldi seninle yaşamak,
Yaşlanmak seninle güzeldi o kadar…
Ağladık, güldük birlikte.
Tartıştık, küfrettik,
Kederi paylaştık,
Büyüğünü aldın,
Sevinci,
Paylaştık,
Fazlasını verdin bana,
Ekmeğin,
Aşın çoğunu…
Hep özveriliydin çünkü sen.
Hayatı bölüştük,
Azı alıyorsun ha!
Anlamazdan gelmiştim,
Senin numaralarını.
Her kararında çünkü beni düşünmüştün önce,
Onun için ağlayıp, oyunbozanlık etmemiştim hiç.
Ama bu olmadı,
Ey sevgili,
Gözü yaşlı,
Boynu bükük kodun beni,
Olmadı ama bu,
Neden düşündün kendini, şimdi benden önce?

Ama anlıyorum bil ki seni,
Nasılsa teslim olacağız hepimiz bir gün Hakk’a
Deyip çıktın benden önce yola.
Haklısın,
Hayatın yükünü hep sen taşıdın,
Son seçimi yapmak tabi ki hakkın.
Dediğin gibi, seninki azı olsun,
Ben hep razıydım senden,
Allah da razı olsun.
Güle güle git,
Can evimdeki sevgi,
Ruhumdaki huzur,
Hayatımdaki mutluluk,
Ailemdeki bolluk bereket…
Git güle güle,
Yattığın yer cennet olsun…

Necip Zeybek