SONSUZA KADAR . . . ” Diyarbakır’a”

 
Uzatmış ellerini , Güneydoğu Toroslar ,
Bu Kenti sevgi dolu , kollarıyla sarmışlar .
Kuzeyde Akdağ ile dorukta Beklik tepe ,
Mihraba yönelmiş hep , çevredeki ağaçlar . . .

Yükseltiler selâmda , Zülküfl dağı , Dutdibi ,
Ayyıldız ‘ a yol verir , Çeşmegözü gediği .
Ashab ‘ ı Kehf ve Adem , Tarsus ‘ tan gelen Adam ,
Yanında Yedi Uyur ve Tanrı Dîn ‘ i tarihi . . .

Mezra ile Şahgeldi , birden bire dillendi ,
” Doksan yıl önce Şehir , Atatürk ‘ le ünlendi .
Dedi Vatan bir maden , Diyarbakır bir damar ,
Bu bütünlük ve birlik ; sürsün sonsuza kadar ! . . .”

Bu bütünlük ve birlik ; sürsün sonsuza kadar ! . . .”

Nevzat Bilgiç
Sıla Benim Gurbet Benim
” memleketime Şiirler ”
İsimli kitabımdan