SÖYLE İSTANBUL

Ne umutlar taşır devasa gemilerin,
Bir limandan başka bir limana.
Oysa hayal kırıklıkları dolu tüm caddelerin.
Bilirsin gurbet senin diğer adın.
Biz kalırız bir yanda, sevdiklerimiz bir yand.
Sende yaşamak neden zor söyle İstanbul?
Ne sevdalar yaşar senin insanların?
Leyla ile Mecnun’dan ötedir ayrılıkların.
Geceleri boğar hıçkırıkları sokakların.
Bilirsin hasret senin diğer adın.
Çünkü kavuşamaz sende sevdalıların.
Sende sevda neden zor söyle İstanbul?
Seni görüp de sana olan hasretlerin.
Peşinden gelip de sonra dönmeyenlerin.
Gönlünü fethettiğin koca Fatih’in.
Şimdi nerede sana aşık o yürekler?
Kendini kime saklıyorsun söyle İstanbul?
Otuz beşindeyim, tam yolun yarısında,
Seni tanıdığım gün, dün gibi aklımda,
Şimdi yüzümde çizgiler, aklar dolu saçlarımda,
Bir sen eskimedin İstanbul,
Sende yaşlanmak neden bu kadar zor söyle İstanbul?
Mehmet ŞEYLAN