Stefan Zweig Sözleri ve Alıntıları

Sayfamızda Stefan Zweig’e ait en güzel alıntılarının yer aldığı anlamlı sözlere ulaşabilirsiniz. Resimli Stefan Zweig sözlerine de sayfamızdan ulaşabilirsiniz…

Belki de insan her şeyi içine atmaktan boğuluyor zamanla…

İnsanların arasında öylece tek başına kalmaktan daha korkunç bir şey olamaz.

Başkalarını çok fazla düşünen bir kimse kendisini unutur.

Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.

İnsan ciğerlerinde ve yüreğinde gökyüzünün ağırlığını hissediyordu.

Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?

Çünkü acı, gidenin değil kalanın hikayesidir. Ve hikayeler kalanlara aittir..

Söz konusu başkalarının derdi olunca nasıl da hep daha zeki ve daha nesnel oluruz..

İnsana mutluluk kadar sağlık katan bir şey yoktur ve en büyük mutluluk da bir başka insanı mutlu etmektir.

Ve senin bakışlarından anlıyordum: ruhunda ufacık da olsa bir iz bırakmadığımı…

İnsan, kendisini dış evrene bağlayan halatın kopmuş olduğunu ve o sessiz derinlikten hiç bir zaman yukarı çekilmeyeceğini ayrımsayan bir dalgıç gibi.

Eksik olan sadece itiraftır; o da sanığın içinde saklıdır.

Uğruna bütün hayatımı bir kenara atmaya hazır olduğum bir insan için, elinin tersiyle kovalayacağı bir sinek kadar değerim yoktu.

Belli bir hedefi olmayan her hayat bir hatadır.

Sizden benimle konuşmanızı rica ediyorum, çünkü kendi suskunluğumda boğulmak üzereyim.

Mutluydu ama kafası karışıktı; kahkahalar atmak istiyordu ama gözyaşları yağmur gibi yanaklarından süzülüyordu.

Savaşacağım tek şey , içimdeki diğer bendi ..

Şahsen ben insanları yargılamak yerine, onları anlamaya çalışmaktan zevk alıyorum.

Bize hiçbir şey yapmadılar. Sadece bizi en mutlak anlamdaki hiçliğin içerisine yerleştirdiler, çünkü bilindiği gibi dünyada hiçbir şey insan ruhu üzerinde hiçlik kadar ağır baskı uygulayamaz.

Ama boşlukta, zamansızlıkta geçen bir dört ayın ne kadar sürdüğünü hiç kimse bir başkasına da kendisine de anlatamaz, ölçemez, gözünde canlandıramaz.

Ruhunu geniş tutmasını erken öğrenebilmiş kişi, sonraları dünyaya içine sığdırılabilir.

Zaman içinde olup bitenler, onlara katılmayı reddettiğin sürece, senin karşında güçsüzdür.

Tek bir cesur insanın başarısından, tüm bir kuşağa yetecek şevk ve cesaret doğar; bu daima böyledir.