Sus Gönlüm

Sus Gönlüm
Sus gönlüm sus,
Sen gene içine akıt gözyaşlarını,
Bilmesinler,görmesinler.
Çok yandın,çok yanıldın ve de çok ağladın,
Bilmediler,duymadılar,anlamadılar.
Her seferinde işte bu dedin!
Haketmeyenlere deniz oldun,
Bir damla su almadan.
Sonrada o denizde boğuldun.
Biliyorum bu farklıydı;
Aradığın,yıllardır beklediğin
Şair olsan yazacağın,
Ressam olsan çizeğin,
Ama sen gene sus gönlüm.
Kabul et mutluluk hayal.
Sen artık okyanusdasın
Yüzmeyi bilmeden,
Sonsuza kadar orada kalacaksın.

Yusuf Ergen