Sus Yüreğim, Sus!

Sus Yüreğim, Sus!
Konuşmaya dermanım yok benim!
Çok uzak şehirlerde hiç tanımadığım bir çocuk yalnızlığı gözlerimde ki,
Oysa ne kadar sessizdi hayallerimde beliren ufuk çizgileri.
Gideceksen benden,Uzakları seç ne olur!
Özlem dolu nefeslerim olsun üşüten yokluğunda bari.
Sus Yüreğim,Sus!
Yarınlara hakkım yok benim!
Haberin yok!
Bir hüzün demeti penceremde her gece resimlenen.
Ve bir Anne duası umutlarımı teğet geçen.
Vedayı simgeleyen ellerin varsa eğer,
Dönmemeye yemin et ne olur!
Ömrümü ikiye bölsün bıraktığın çizgiler bari.
Sus Yüreğim,Sus!
Ağlamaya hakkım yok benim!
Yüzünü avuçlarına sığdıran bir mahkumdur benliğimi temsil eden!
Kimse yok benden başka,
Duvarlarımdaki boş çerçevelere bakıp başını önüne eğen!
Benim değilsen eğer,
Teslim olduğun gerçeği şereflendir hiç olmazsa ne olur!
Sus Yüreğim,Sus!
Konuşursan ölebilirim!