Tek Dostum Yalnızlığımdı…

gemi demir atmış limana
dalgası beni yakar
aşkı anlatır sözcükler aklıma gelir gözlerin.

içimde bir ağrı başlar
güneş kör etmiş benliğimi
ağlamıştım yokluğunla.

yalınayaktım dikenli yollarda yürürken
güneş gizlemişti kendini yürüdüm gün boyu
oysa gece çoktan sesizliğe bürünmüştü.

daracık sokaklarda aradım seni
doladım adını dilime
haykırmak istedim tüm acılarımı.

çaresiz gecelerde hüznüm ağladı
yaz gecelerinde üşüyordum
çünkü yalnızdım
dalga sesleriyle kayboldu tüm umutlarım.

bırak bu gece acılarım konuşsun
çılgına döndü umutlarım
kucaklaştı bedenimle.

unutmuşum yüreğimi denizin kıyısında
hesapsız terkedişlerin ardında
sessizce beklerken
tek dostum yalnızlığımdı
karanlık gecede kapılıp gitti dalgalara…

Hüseyin YANMAZ