TULUMBANI AL GEL (Gülce-Gülistan)

20.12.2010

Sen benimsin, gönlümün nur yüzlü ceylan gözlüsü
Sen gidersen, gözlerim hasret kokar ey sevdiğim.

Savrulup geldin papatyam, pembe düşler saklıma
Tüm şu zerrem sardı sevdan, bak solar ey sevdiğim

Karda açtın kardelensin, sen ki düşler harmanı

Sardı, sen güldün de, aşk bilmez yular ey sevdiğim

Yandı gönlüm, yandı bağrım, kar suyun var döksene

Bir gülüş görsem, yüzüm gül şen salar ey sevdiğim

Sende gül şen, sende hem şenlik dolan, şen gözlerin

Sende buldum aşkı, bak benlik yanar ey sevdiğim

Bir volkan gibi püskürdü, aşk dediğin budur işte

Bir kıvılcım bekler iken, bir gülüşünle ben yandı

Derdim değil tek dünyalık, tüm dünyalar için düşte

Hayalini bekler iken, bir gelişinle ten yandı

Her halin de güzellik var, gülünce daha bir güzel

Üç beş mısra ne ki gülüm, sen kitap dolusu gazel

Sen benim ebedime yar, hem beraberdik bir ezel

Senle umut dalgalarım, pembe düşlere boyandı

Sen deyip yaram kanarken, gel diyen dilim üşüyor

Harlanıp ruhum yanarken, söndürmek sana düşüyor

Gönlüm kavrulup yanarken, alevler yine coşuyor

Tulumbanı al gel gayri, bu yangın sona dayandı

Çatlayan toprağa yağan, yağmur misali sen yağsın

Ne kocaman bak şu bağban, meyvelerle dolmuş bağsın

Yakın olsan uzak olsan, ölsen fark etmez hep sağsın

Yoksa gönlüm hep kederde, gözerim çeşmi giryandı

Fâ i lâ tün Fâ i lâ tün Fâ i lâ tün Fâ u lün

Feyzullah Kırca

Akbaşlar Köyü / Dursunbey

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış.