Tut ellerimden şiir sözü | Rotasızkaptan

Tut ellerimden şiir sözü | Rotasızkaptan

Alışsaydım farklı olurdum inan, alışsaydım sensizliğe daha mutlu olurdum. Ama değilim; yanıyor içim. Ve hiçbir yağmur söndüremiyor bu yangını… Bir umut bekliyorum kendi kendine sönsün diye. Ah anlasaydın beni, ah bilseydin seni ne kadar çok sevdiğimi. Şimdi yanan, yüreğim değil aşk ateşi olurdu. Vazgeçtim beklemekten, gelmeyeceksin. Ne acı bir gerçek! Kimi koyayım yerine, kiminle avutayım kendimi? Kimi sen sayayım da sarılayım boynuna? Kimin dudaklarını öpeyim? Kimin ellerinin sıcaklığını hissedeyim? Bu kadar acımasız olmamalıydın yar! Ben seni böyle tanımamıştım çünkü. Kocaman bir yüreğin vardı, ben o yürekte oldugum için şanslıydım. Çok seviyordun beni yada ben öyle sanardım. Hiç bitmeyecek diye düşünürdüm, öyle ya büyüktü bizim aşkımız, özeldi. Hayatta iyi yada kötü ne varsa hep birlikte paylaşacaktık, birbirimiz için yaşayacaktık. Başkalarıyla mutlu olma ihtimali aklımızdan bile geçmezdi. Yolumuzu aşkımız aydınlatacak, biz o yolda yürüyecektik hiç durmadan.

Derken, seni kendine bağlayan o yürek koyboldu birden… Şimdi yüreğinin yerinde bir taş var, yoksa bu kadar vurdumduymaz olamazdın… Her giden bahanesini yaratır, her giden acımasızdır, ama sana konduramıyorum bunu. Kimbilir, belki de sensizliği kabul edemiyorumdur. Bu yüzdendir haykırışım. Alışılmıyor, sensizlik kabullenilecek bir şey değil. Acım büyüyor bu yüzden. Her acı geçer biliyorum ama niye bu kadar uzun sürdü bu sefer? Niye yarı ölü gibiyim hala? Her şeyde seni arıyorum lanet olsun!! Madem gidecektin söylemeliydin bana sensizliğe nasıl dayanılacağını. İnsanın yüreğinin yarasını atıp gitmesi mümkün değil ki, ben yapamıyorum sen yap hadi. Son kez gel yanıma, çıkar yüreğimi yerinden, al götür nereye istersen. At bir kenara öyle kalsın…

Yok yok, kendi kendine de sönmeyecek bu yangın. Ben yaşadıkça yanmaya devam edecek içten içten. En azından bir tesellim var… Bundan böyle hiç kimse yeni bir yangın başlatamayacak yüreğimde, bir daha yaralayamayacak beni. Acım o kadar derin ki, kimse bir daha acıtamayacak içimi..

Şair: Rotasız kaptanın Tut eLLerimden Şiir Sözleri,Patnoslu Eyüp Demir