Unutmanın Yollarını Ararken

Sen saniyeleri saydın mı ay ışığının
Güneşin şafaklarında kayboluşunu seyrederken,
Günlerinden kazıdın mı kendini
Unutmanın yollarını ararken…
Ruhun tepeden tırnağa acırken
Var  gücünle  sustun mu   kendine?
Hayal kırıklığı göğüs hızasına kadar geldiğinde
Yılana sarıldın mı?
Kendini kendi sözünden asarak,
Sallandığın ipte bekledin mi her gün
Geciken ölümünü
Alıp vurdun mu sessiz odanın soğuk duvarlarına?
Kapısız, penceresiz duvar deliğinden
Korku filimlerini izler gibi izledin mi
Onun senden, senin ondan azaldığını?
Sesin   duyulacak endişesiyle için için bağırdın mı
ve bütün bunları tekrar tekrar, inadına inadına yaşayarak
Korkularının üstüne gittin mi
ve nihayet bir araba kazasında kaktüse çarparak
hayatını kaybettin mi? …
Bak ben hala cesedime dolmuş
Dikenlerle uğraşıyorum yalnız başıma,
Çünkü ben sana öldüm, sen başkasına
Boş ver… cesedimi… canımın içi…
Şimdi ben seni tepeden tırnağa
Kanayan ruhumla seviyorum

04.12.2011
Xaide Efendiyeva