Üstü kalsın, dönme bana….

 Üstü kalsın, dönme bana….

Bozuk para gibi harcadın,
Yere göğe sığdıramadığım,
Yüreğimden bile sakındığım,
Dilimden kıskandığım sevdamı…

Ben gecenin en karanlık saatinde,
En duygulu şarkılarla büyütmüşken aşkı,
Sen acımasızca küçülttün…
Ben gözlerimden gözlerine köprü yapıp yol eylemişken aşkı,
Sen köprünün iplerini kopardın…
Ben kışın dondurucu ayazında üşümesin diye yüreğimde saklamışken aşkı,
Sen buz gibi sözlerinle dondurdun…
Ben bir ömür sürecek derken
Sen bir kalemde sildin aşkı…
Çabuk unuttun verdiğin sözlerini…
Çabuk kaybettin aşkla baktığın buğulu gözlerini…
Unutmuşsun belli beni terkettiğini…
Belki hatırlarsın bir zamanlar aşkımı vermiştim sana…
İstemem! üstü kalsın, dönme bana….