Üşüyorum Sevgili

Ben de gönül kara kış,
Fırtınalar kopuyor artık,
Yüregimi, alabildigince,
Soğutmuş…

Vermiş gözlere isyanı,
Ağlatıyor.
Dökülen yaşlar,
Bedenimi esir almış,
Buz kitlesi kaplamış.
Sensizlik ayazında,
Çok üşüyorum sevgili…

Ellerim ellerini,
Kollarım bedenini,
Tutup,sarmadıkca,
Bahar gelmez ki GöNLüMe…

Kış-a direnemez,
Yapraklı dal misali,
Sensizlik ayazında,
Solacağım,
Belkide kuruyacağım…

Yaz akşamlarında bile,
Çok soğuk,buralar sensiz,
Üşüyor gönlüm sensizlikten,
Gel artık be Sevgili…

Özkan Tan