Uzaklarda mıyız şimdi
ışık mı tutyorsunuz yürüyüp gideceğim yollara
ve biliyorsunuz limanlarım yok
üç yanı çevrili duraklarım yok
bu sabah koluma düşen böceği salladım
ismini bilmediğim bir böceği
yeni doğmuşta olabilirdi
gözlerimi sana kapadım
kadınlar oturuyorlardı parklarda
çarşılardan dönenler dinlenmek için
ağlıyorlardı klavuzsuz
yürekleri yaslarda
parmaklarım bir çocuğun saçlarına uzandı
gülümsedik birbirimize
bombalar içimizde güneşler
tomurcuklar gibi görmeliydiniz
nasıl da mutlu patladı
süslü sözlerden nefret ediyorduk oysa
dudaklarının inceliğindeydi
dökülen sicimlerdeydi
belki ölmeyebilirdik
seviler içimizde karartılmasa
elele dolaşabilirdik
gerek yok kapatın ışıklarınızı
erken çaldı bu yaz
sonbahar kapımızı
Necmi Dayan
Henüz yorum yapılmamış.