UZAR AĞAÇ

Filiz verir topraktan yaşama sevinciyle
Ilık bahar sabahı rüzgarın hoş sesiyle
İlk nefes, ilk heyecan tazecik yaprakları
Uzar ağaç usulca içinde umutları

Çocuksu neşesiyle güler her gün toprağa
Topraksa emek verir durmaksızın çocuğa
Güneş yağmur ve rüzgar ne varsa tabiaattan
Uzar ağaç usulca alacaklı hayattan

Ulaşılmaz değildir, göz kırpar uzaklara
Heybetiyle kendince meydan okur yıllara
Rüzgar vaad fısıldar kah denizden kah dağdan
Uzar ağaç usulca hoşlanmıştır bu çağdan

Mevsim döner yıl geçer amansızdır düşmanı
Çabaları boşuna alt edemez zamanı
Eğildikçe gövdesi ses etmez serde vakar
Uzar ağaç usulca mevsim kış başında kar

Yaşlanmıştır umudu gövdedeki boşluğun
Köklerinden ses gelir son bulsun yorgunluğun
Veda eder çaresiz içindeki çocuğa
Düşer ağaç usulca can bulduğu toprağa