Vazgeçilmeyen

Aşkın tarifi sensin gönlüme doğan şafak
Yalan aşklardan geçtim bir senden geçemedim
Seninle dolgunlaşır tane tutar bu başak
Ekmekten sudan geçtim bir senden geçemedim

Üstünde gökkubbenin bir alemsin sevgili
Gönlüme seslenişin günde beşyüzbin vakit
Kanatlarım tutuştu göğüne sürtünmekten
Her dilekten geçtim de bir senden geçemedim

Kırıldı ten aynası canda bizâr çok şimdi
Her hecenin esinde ismin rahm-ı çok şimdi
Bütün sesler kesildi canda felah yok şimdi
Cisminden geçtin canın bir senden geçemedim

Zaman aktı beynime su içime yürüdü
Gece yıldız nem ve toz etrafımı bürüdü
Kumdan kaleler kurdum içinde ruh çürüdü
Kalemden geçti söz de bir senden geçemedim

Sen sevgili içimde gül diye kokan şeysin
Sen sevgili ruhuma aşk diye dolan şeysin
Şey sen isen her şey ne herşey de şey de sensin
Her’şey’den geçtim fakat bir senden geçemedim

Sevgili en kıyıdan ulaşsın sesim sana
Gece yeşil düşlerle kesik nefesim sana
Gönlünün yurdu olsun göğüs kafesim sana
Sulardan geçtim lakin bir senden geçemedim

Sönsün lambalar sönsün yansın aylar güneşler
Tenvirin yeter bana neme lazım ateşler
Işı dünya ışısın dirilsin bütün leşler
Hay dedim hayat buldum bir senden geçemedim

Münzevî Muhayyelât