Veda Edemedim ki
Dağ gibiydi yıkılmazdı sevdam
Toprağın yağmura sevdası gibi
Gönülden tutsak ama onurlu
Bulmak için her gece karanlıkta seni
Hüznün ekseninde döner dururdu
Ağlasan ağlardım inan sebepsiz
Yaran kanar benim içim parçalanırdı
Yıldırımlar düşerdi senden
Eteklerim tutuşurdu aşkından
Gidemem ki gitsem yüzüm sende kalırdı
Gitsende yaşatacağım seni kalbimde
Sen baştan beri yerini ayırtmış olsanda
Ömrümün son ayrılık treninde
Daha ben sana veda edemedim ki
Yağmur yüklü bulutsun hala gözlerimde
Bir sözle alıp başını gitmişsin
Kurda kuşa bırakıp bu sevgisiz kenti
Nasıl bir vurgun bu nasıl imtihan
Ateş olup yaksaydın zirvelerimi
İçimdeki yalnızlık vurulurmu vursam kendimi
29/11/2011
Gülali Ölmez
Henüz yorum yapılmamış.