Veda Ederken..

Bir film tadında yaşarken hatırla beni demiştin
Son veda edişinde
İzlerken selvi boylum al yazmalımı bakışırdık
Gözlerimizde yaşlar düğümlenirdi kelimeler öylece
Susardık sadece..

Gün ışığım gibiydin parlayan güneş gibi, aklımda sen
Süslerken ömrümü yaktın,yıktın veda ederken
Son kalem gibi sarılmıştım oysa yakalarım sanırken
Uçup giden mutluluğu yaşattın hüsranlarınsa en büyüğü..

Islandım güz yağmurlarından kim isterki bu hale düşmeyi
Kahretsin desem yazık olsun ne geldiyse senden
İz bıraktın hayatımda hatırlarken anıları son eser oldun
Yalancı bahar gibi geçtin bir sıcak bir soğuk nefes gibi
Bir akşam sefasında veda ederken öyle..

Mırıldandım binlerce kez seni duymadın ne çok sevdiğimi
Ne zormuş bu şehirde aşk cümleleri kurmak,metroda,tünelde
Haykırırken dünyaya gülnihalini bakmadın korktun her şeyden
Soramadın gittin caseretsizce veda ederken benle..

Yaz: Mehemt Ali Tuna